Przyczyną zmian w tętnicach wywołujących przewlekłe niedokrwienie kończyn dolnych u 98% chorych jest miażdżyca. Powszechnie używanym określeniem tego typu zmian jest zwężające stwardnienie tętnic. Innymi przyczynami niedrożności naczyń kończyn dolnych są: zmiany zapalne naczyń, przebyte zatory tętnic, zespoły uciskowe, choroby tkanki łącznej lub przerost włóknisto-mięśniowy. Najczęściej chorują osoby po 60 roku życia.
W Polsce notuje się około 30 tysięcy nowych zachorowań rocznie.

Do najważniejszych czynników ryzyka zachorowania na stwardnienie tętnic kończyn dolnych należą:
– wiek chorych (ryzyko wzrasta z wiekiem),
– płeć męska oraz okres pomenopauzalny u kobiet,
– palenie tytoniu,
– siedzący tryb życia (brak ruchu),
– nadciśnienie tętnicze,
– cukrzyca,
– zaburzenia lipidowe (hipercholesterolemia, hipertriglicerydemia).

Miażdżyca charakteryzuje się odkładaniem cholesterolu w tkance łącznej ścian naczyń krwionośnych.
Blaszki miażdżycowe stopniowo zwężają tętnicę, co prowadzi do niedokrwienia zaopatrywanych przez nią tkanek.
W celu dostarczenia do nich właściwej ilości krwi, rozwija się krążenie oboczne, które może być niewystarczające podczas wykonywania przez dany narząd pracy. Miażdżyca jest chorobą ogólnoustrojową, dlatego wielu chorych z niedokrwieniem kończyn ma współistniejącą niewydolność wieńcową, nadciśnienie tętnicze lub inne choroby narządowe.