Elektroencefalografia (EEG) to badanie diagnostyczne, które polega na rejestracji elektrycznej aktywności mózgu. Jest to jedna z najważniejszych metod diagnostycznych w neurologii i psychiatrii. W poniższym artykule omówimy, czym jest EEG, jakie są zastosowania tego badania oraz jak przebiega samo badanie.
EEG polega na umieszczeniu elektrod na skórze głowy, które rejestrują impulsy elektryczne w mózgu. Badanie EEG pozwala na ocenę funkcjonowania mózgu, w tym na wykrycie nieprawidłowości w jego pracy, takich jak napady padaczkowe, choroby neurologiczne, zaburzenia snu, czy uszkodzenia mózgu. EEG jest również wykorzystywane w diagnostyce chorób psychicznych, takich jak schizofrenia, depresja i zaburzenia lękowe.
Przebieg badania EEG jest bezbolesny i nieinwazyjny, polega na umieszczeniu elektrod na skórze głowy pacjenta. Elektrody są podłączone do specjalnego aparatu, który rejestruje aktywność elektryczną mózgu. Podczas badania pacjent może siedzieć lub leżeć, a czas trwania badania zwykle wynosi od kilkunastu do kilkudziesięciu minut. Po zakończeniu badania, lekarz analizuje wyniki EEG i interpretuje je pod kątem ewentualnych nieprawidłowości.
Podsumowując, elektroencefalografia to badanie diagnostyczne, które pozwala na ocenę aktywności elektrycznej mózgu. Jest to nieinwazyjna i bezbolesna metoda, która wykorzystywana jest w diagnostyce chorób neurologicznych i psychicznych. Dzięki badaniu EEG możliwe jest wykrycie nieprawidłowości w pracy mózgu oraz monitorowanie skuteczności leczenia i postępu choroby.
EEG to nieinwazyjna metoda diagnostyczna pozwalająca zbadać bioelektryczną czynność mózgu. Badanie EEG polega na umieszczeniu na głowie elektrod (zazwyczaj 19) i rejestrowaniu aktywności mózgu, zmian potencjału elektrycznego na powierzchni skóry, przy pomocy specjalnego urządzenia – encefalografu.